അവസാനത്തെ വോട്ടവകാശം ; ജയചന്ദ്രൻ എ‍ഴുതിയ കവിത

എവിടേക്കാണ്
എല്ലാവരും ഒഴുകിപ്പോകുന്നത്?

എന്താണ്
എല്ലാവരും ഒന്നിലേക്കുതന്നെ
എടുത്തു ചാടുന്നത്

ഒരേ വിശ്വാസത്തിൽ
ആകർഷിക്കപ്പെടുന്നത്.

ചിലരെങ്കിലും പറയുന്നതു കേൾക്കാതെ,
അപകടമാണ്
ഈ ഒഴുക്ക് ഉണ്ടാക്കുന്നതെന്ന്
ഗൗനിക്കാതെ
എടുത്തുചാടുകയാണ്.

ശരിയാണ്;
അപ്പുറത്തൊരാളുണ്ടത്രേ-

നിരവധി പേരുടെ രക്തത്താൽ
മഴപോലെ പെയ്‌ത
മരണനിലവിളിയിൽനിന്നും
പേരെടുത്ത ഒരാൾ!
ഭയമൊട്ടും വേണ്ടാത്ത
ഭരണസമുദ്രം സൃഷ്‌ടിച്ച ആൾ-

അതിലേക്കാണത്രേ
ഈ ആഹ്‌ളാദം
ചാടിവീണൊഴുകുന്നത്.

കർഷകർ നിലവിളിക്കുന്ന-
കതിരുകളുടെ സമുദ്രം
കത്തിയെരിയുന്നു.

വിത്തുകളും പൂവുകളും
കത്തിയെരിയുന്നു.

പണത്തിൻ്റെ ചാക്കുകൾ
അധികാരത്തിൻ്റെ വിത്തുകള്‍
പൊതിഞ്ഞുവരുന്നു-

അധിക മൂലധനത്തിൻ്റെ വേരുകൾ
പടരുകയാണ്
മണ്ണിലും
കർഷകൻ്റെ നെഞ്ചിലും.

മിടിപ്പുകൾ നിലച്ച്
ജീർണിച്ച ശവങ്ങൾ
ജൈവ വളമായി-

പുതിയ കൃഷിവ്യവസ്ഥയുമായി-
കോർപ്പറേറ്റ് ഭൂപടമുള്ള രാജ്യം,
വയലേലകളിൽ
പാറിപ്പറക്കുന്ന പുതിയ കൊടികൾ-

സമുദ്രത്തിലിറങ്ങിയവർ
കരകയറേണ്ടി വന്നപ്പോൾ
കാലം കുറേ മുന്നോട്ടു പോയിരുന്നു.

മരിച്ചവർക്കു മുകളിൽ വിളഞ്ഞ
വിളകൾ-
അധികാരം കൊയ്തെടുക്കുന്നത്
അവർ കണ്ടു.

ഉൾക്കിടിലത്തിൻ്റെ
പുത്തൻ അടിമകളായി ജീവിക്കാൻ –
ബാലറ്റുകൾ
വിധി പറയാനില്ലാത്ത
ഒരു രാജ്യത്തിൻ്റെ ഭൂപടത്തിൽ
വിതയ്ക്കാൻ നീളുന്ന
അടിമകളുടെ കൈകളായി
എടുത്തു ചാടിയവർ വിധിക്കപ്പെടുന്നു.

ജനവിധിയില്ലാത്ത
ലോകത്തിലേക്കായിരുന്നു
എടുത്തുചാട്ടത്തിൻ്റെ
പരിണതിയെന്നറിയാൻ
വളരെ വൈകിപ്പോയ
ഒരു ജനതയെ
പുത്തൻ അടിമകളായി
രൂപപ്പെടുത്താനുള്ള
മഹായജ്ഞം
വിജയിക്കുന്നതു കണ്ടില്ലേ-

സ്വരൂപപ്പെടാത്ത,
ആശയസമന്വയമില്ലാത്ത
ഒരു ജനത ഉള്ളിടത്തോളം
അധികാരം
ജയിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും.

അധികാരിയുടെ
പരിശ്രമങ്ങൾ വിജയിച്ച
ഒരു ജനാധിപത്യത്തിൻ്റെ
ചരിത്രമുഹൂർത്തത്തിൽ
എത്രയോ അസ്ഥികൂടങ്ങൾ
വീണ്ടും വീണ്ടും വിയർത്തൊഴുകുന്നു-

മണ്ണടരുകളിൽ മുളപൊട്ടുവാൻ
ഈ വിയർപ്പു വേണമത്രേ-

വിശക്കുന്നവൻ്റെ വിയർപ്പിൽ
അധികാരം
കൊയ്തെടുത്ത പാടത്ത്
വാഴ്‌ചയുടെ ചാട്ടകൾ
വായുവിലുയർത്തുന്ന ഗർവ്വം.

വരാനിരിക്കുന്ന
ഈ ഇന്ത്യൻ ഭൂപടത്തിൻ്റെ
അവസാനത്തെ വോട്ടവകാശം
ഞാൻ എൻ്റെ മരണത്തിനു
രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.

നിരവധി
മഹാത്മാക്കളുടെ
സ്വപ്‌നങ്ങൾക്ക്
ഒരു മുളയെങ്കിലുമെടുക്കാനാവാത്ത
പാഴ്ഭൂമിയായ
എൻ്റെ മരണത്തെ
തല കുനിഞ്ഞു താഴ്ന്നുപോയ
എന്‍റെ അവമാനത്തെ
ഞാൻ തന്നെ അടക്കം ചെയ്യുന്നു.